ဖူးစာ၏အလြန္
ငါ႔ေၿမရိုင္းေပၚမွာ
ပန္းတိုင္းမပြင္႔ခဲ႔ပါ-----
တတိယမွ်ားနဲ႔ေၿခြတဲ႔သစ္သီး
စားခဲ႔ၿပီးမွ
ပဒိုင္းသၤီးမွန္းသိလိုက္ရ------
နာၾကင္စြာ ေထြးစြန္႔အန္ခ်
သစ္စာပန္းကမပြင္႔ဘူး
ငါ႔မွာေတာ႔အရူးအမူးကိုၿဖစ္လို႔-
----
ေရႊလင္းထန္
ေသတမ္းစာ
ငါဟာ -----
ခ်ယ္ရီလား မက္မြန္လား
အေရာင္ေတြကို မခြဲၿခားတပ္ခ်ိန္
ရင္တခြင္လံုး ပန္းေတြေ၀ေအာင္္ပြင္႔တယ္ -----
မနက္ ေန႔ ည
သူမအေၾကာင္းပဲပန္တယ္ -----
ေႏြ မိုး ေဆာင္း
ခြန္ႏွစ္ၾကိမ္တိတိေၿပာင္းတယ္ -----
မေဟာင္း မပ်က္
ေန႔သစ္တခုလို ၿမတ္နိုးတယ္ ------
အၿမဲထာ၀ရ အတြက္တဲ႔
အခ်စ္ကိုမ်ိုးေစ႔ခ်
အသီးအပြင္႔ေ၀ကာမွတဲ႔လား
ပိုးစားေနတဲ႔ သက္ေသက
ဘ၀ၿငမ္းကိုၿဖိဳဖ်က္
စာက်က္ေဟာင္းဥယ်ာဥ္ထဲ
တေယာအိုနဲ႔ ေတးဆိုေခ်ာ႔သိပ္
မင္းအရိပ္ဟာ
ငါ႕အတြက္ အဆိပ္ၿဖစ္ေစခဲ့တယ္ ------
ေရႊလင္းထန္ ( 15-9-09 )
ကမ္းေ၀းၾကယ္
ေရႊလင္းထန္
ကမ္းေၿခမဲ႔ ပင္လယ္ေပၚမွာ
ေၿပးလႊားေနတဲ႔မင္႔စိတ္ေတြရွိေနမလား
ေလေၿပေတြနဲ႔အတူ
ကိုယ္သင္းရနံ့ကိုလိုက္ရွာေနမိတယ္ ------
စိုက္ပ်ိဳးရွင္သန္ခဲ႔ဖူးပါရဲ႔
ပန္းေတြပြင္႔လိုက္ၾကတာမ်ား
၀တ္ရည္ေတြဘယ္မွ မခန္းၾကဘူး
ဒီလိုနဲ႔----
မဆံုနိုင္တဲ႔ဥယ်ာဥ္ကို ဖန္တီးဖြင္႔ဆိုမိၾကၿပီ
ရဲရဲရင္႔ရင္႔စြန္႔လြတ္လိုက္နိုင္ဖို႔
မင္းေပးဆပ္နိုင္တာသိပါရေစကြယ္ ------
ပင္လယ္ၿပင္လည္း သူအတိုင္း
ပန္းမ်ားလည္းေ၀ေနၾကပါေစ
တို႔ႏွစ္ဦးက မွတ္တိုင္ကိုယ္စီနဲ႔
မင္းကေလညွင္းခရီးသည္ေပါ႔
ငါကိုယ္တိုင္ေတာ့ အတိတ္ရဲ႔အနက္ရုိင္းဆံုး
ေမ႔ခြင္႔ရွိတဲ႔နံရံေတြထိသြားမယ္ ------
ဒီည ----
ေကာင္ကင္ကိုေမာ့ၾကည္လိုက္ပါခ်စ္သူရယ္
နီးနီးေလးၿမင္ရေပမဲ့
အလင္းႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာေ၀းတဲ့
မင္းနဲ့ငါက
ၾကယ္ႏွစ္လံုး -------
ေရႊလင္းထန္
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
အလြမ္းတေစၥ
ေရႊလင္းထန္
အိပ္စက္ဖို႔ မ်က္လံုးေတြ ေမွးစက္သြားခ်ိန္မွာ
အထက္တန္း ေက်ာင္းသားဘ၀က
ဒိုင္ယာရီ စာအုပ္ေလးကိုလြမ္းတယ္
ၿပန္မဆံုနိုင္ေတာ့တဲ့ ငွက္ကေလးတေကာင္နဲ့
ၿမတ္နိုးခဲ့ဘူးတဲ့ၿပကၡဒိန္ရက္စြဲေတြကို လြမ္းတယ္
ငါေရးဖြဲ႔ခံစားခဲ့တဲ့ ကဗ်ာတခ်ိဳ႔နဲ့
သူမေပးခဲ့တဲ့ ခဲတံနီေလးတေခ်ာင္းကို လြမ္းတယ္
သက္ၿပင္းတခ်က္နဲ့ သတိယၿခင္းအဆံုးသပ္မွာ
သူမရဲ႔ ေမးဖ်ားကမွဲ႔နက္ေလးတလံုးကို
ခပ္စင္းစင္း ၿမင္ေယာင္က်န္ရစ္ခဲ႔တယ္
အစိပ္စိပ္ကြဲေၾကသြားခဲ႔တဲ႔ငါ႔ရင္ဟာ
ေႏြေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔
အသားမာတက္ခ့ဲၿပီးတာေတာင္
ေကာက္သင္းရနံေတြရတိုင္း
နင္႔ကိုလြမ္းေနနိုင္ေသးရဲ႔
အဲဒီအခ်ိန္က ေကာင္မေလးေရ
ေဆာင္းသင္းတဲ့ လၿပည္႔ညနက္နက္ေတြမွာ
နင္ခြင္႔မၿပဳလည္း
ရင္နဲ့ရိုက္ခတ္တဲ့ စကားစုတခ်ိဳ႔တေလနဲ့
ငယ္ဘ၀မွာ ေၿပးလႊားေပ်ာ္၀င္ေနမိတယ္
ငါမတမ္းတသင္႔ေတာ့ေပမယ့္လည္း
အလြမ္းရယ္ ----
အခ်ိန္အခါမဲ့မိုးလို ရင္ထဲမွာၿပဳိဆင္းတားမရခဲ့
ဘယ္ကာလတိုင္ေတာ့မလဲ
ငါ႔စိတ္ကူးနဲ့ ငါ့ၿမိဳ႔ေဟာင္းထဲမွာ
ကိုယ္တိုင္္က်န္ေနရစ္ခဲ့ၿပီ ---------
ေရႊလင္းထန္
မင္း ဆင္႔ေခၚခဲ့ေသာ နာဂစ္
အမွားၿပင္ဆင္ခ်က္မကင္းတဲ့သတင္း
နဲ့
ႏွစ္ခါၿပင္ေၿပာတဲ့စကားလဲၾကားခဲ့ရ
ခြင္လႊတ္ဖို႔အေၾကာင္းအရာထက္
ငါမေပါင္းဖက္ခ်င္တဲ့ မင္းမာန
ေနာင္တကို မင္းမသိမွေတာ႔
ကၽႊဲပါးေစာင္တီး
သြားၿပီးတဲ့ခရီးဟာအပိုပဲ
သစၥာထားမူရဲ႔ အေၿခခံလိုအပ္ခ်က္ဟာ
BA မဟုပ္ ------
B.Sc မဟုပ္ -----
international မဟုပ္ -----
global မဟုပ္ ----
Democracy လဲ မဟုပ္ -----
Freedom လဲ မဟုပ္ ------
အဲဒါ ----
လူသားဆန္တဲ့ စည္းေလးတခုပါပဲ
မင္းပံုၿပင္က
မယ္သီတာခုန္ခဲ့တဲ့ၿခံစည္းရိုးမွမဟုပ္တာ
ငါကိုယ္တိုင္လဲ
ေၿမပံုမရွိတဲ့ေဒသမွာ
ေခါင္းေဆာင္မဲ့တိုက္ပြဲနဲ့
စစ္ဆင္ႏြဲမေနေတာ႔ဘူး
သံေယာဇဥ္နဲ့ ဇြဲၾကိုးမခ်မိခင္
အိပ္ယာလိပ္ၿပင္တာပဲေကာင္တယ္ -------
ေရႊလင္းထန္
လမင္းရဲ႕ သတ္ကြင္းထဲကငါ ေရႊလင္းထန္
တေန၀င္ တေနထြက္နဲ႔
ငါ အသက္ဆက္ရွင္ေနရ
ဒီကာလတဆံုးမွာ
ငါမင္းကိုမမုန္းေပမယ္႔
ငါ႔ဆံုးၿဖတ္ခ်က္က နိဂုံးတိုင္ခဲ႔ၿပီ
ေနပါေစေလ ---
သံသယအေတြးေတြမွ မဟုတ္တာ
သက္ေသသာရက ရွိခဲ့တာေတာင္
အေမွာင္ကိုအလင္းမလုပ္စမ္းပါနဲ႔
ဆႏၵပု၀ါကို အခါခါ၀တ္ဆင္ခဲ့ၿပီးမွ
ညစ္ႏြမ္းလွတဲ႔ မင္းမိုးတိမ္ကို
ငါ႔အိမ္အၿဖစ္လဲ မိုးမခိုေတာ႔ပါဘူး
တေယာက္ရင္ တေယာက္မွီႏြဲ႔လို႔
အသက္ထက္ဆံုးဆိုတဲ႔ ငယ္ငယ္ကစကား
မင္းေၿပာခဲ့တာမွ ဟုတ္ရဲ႔လားကြယ္ ---
ဘ၀မွာအခိုက္အတန္႔ေလးအေဖၚမဲ့ယံုနဲ႔
ခိုလႈံခဲ့တဲ့ရင္ခြင္ေတြ
ငါကေတာ႔ရွင္လွ်က္နဲ႔ ေသဆံုးသြားရ
အခုမွေတာ႔ ---
သိကၡါေတြၾကိဳးက်စ္မေနပါနဲ႔ေတာ႔
မင္းၿပန္မဲ့လမ္းလဲငါမွန္းလို႔
ရတယ္
က်န္ခဲ့တဲ့လမ္းလဲ ငါလွမ္းရအံုးမယ္
သံေယာဇဥ္အၾကြင္းအက်န္က
ေပ်ာ႔ညံ့ေအာင္အခါခါေၿခာက္လွန္႔လို႔
မ်က္ရည္လဲဆို႔ပါေစေတာ႔ကြယ္
အူတိုင္ကအနာမို႔
ပ်ားစြဲလို႔ အပင္ခ်ိဳင္တယ္ေၿပာၾကမလား
မင္းကိုခ်စ္တဲ့ငါ႔ႏွလံုးသားကေတာ႔
ၿပိဳလဲသြားရၿပီ ------
ေရႊလင္းထန္
Saturday, October 10, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment